Beter 7 weken te laat dan nooit….

Zo blog je heel braaf een paar weken achter elkaar en opeens is dat utstellen van die blog 7 weken later nog aan de gang. ‘Don’t get me wrong ‘ ik heb genoeg te vertellen maar er is altijd wel een reden om niet een lang verhaal te schrijven. ‘There is always tomorrow’ ,of 7 weken later. Die is er meestal ook wel!

DUS!
Wat is er sinds 6 Maart gebeurt hier? Genoeg!

Op school gebied gaat alles zijn gangetje en haal ik al mijn opdrachten netjes. Tot nu toe zijn mijn cijfers tussen een C+ en A . Dat is ongeveer tussen de 7 en 9,5 volgens mijn berekeningen dus op dit moment geen zorgen. De enige opdrachten die ik wel wat lastig vind zijn de essays maar gelukkig volg ik ‘academic writing’ dus daar kan ik altijd terecht met mijn ‘blonde vragen’ . Verder heb ik gisteren een presentatie over ‘Fairtrade’ gegeven en donderdag heb ik nog een presentatie. Beide worden ook op video opgenomen. Ow jippie ja jeej!
En natuurlijk heb ik net als iedereen het DPF (opdracht van de HAN) afgerond. Ow wat hou ik toch van die upload website! Warme herinneringen…
Voor iedereen was de paasvakantie (2 weken lang) hier het meest interessant. Voor mij ook aangezien mijn ouders hier 5 dagen zijn geweest en Judith is hier ook 5 dagen op bezoek gekomen.

In de eerste week kwamen mijn ouders hier met de auto aan na een lange reis en constant maar links proberen te rijden. Maar natuurlijk kwamen ze niet met lege handen! Een hele krat vol met appeltjes, rijstwafels en thermoskannen ( ‘dat is toch lekker voor onderweg wààààr’).
Daar tussenin zaten de dingen die ze voor mij hadden meegenomen hagelslag, 3 zakken zoete drop,stroopwafels, spekjes en een LIGHT rookworst. Bedankt voor dié hint trouwens :P. Ik had alleen om een rookworst gevraagd dus het was super lief dat ze zoveel hadden meegenomen om hier uit te delen. Daarna even gezellig in het hotel gegeten waar ze verbleven . De ober was nogal een kluns die alles uit zijn handen liet vallen, en dat jongleren ging nou ook niet zo goed meneertje! Dus helaas geen Hollandse fooi voor hem.

De volgende dag Worcester verkend wat ik dacht dat saai voor me zou zijn maar dat was het zeker niet. Net als thuis bezoek je meestal toch dezelfde dingen en ga je toch veel naar winkels. Daar werden mijn moeder en ik trouwens snel uit gejaagd door mijn vader. I know lekker stereotiep. Erg gelachen om het bekende gekibbel van ze. En mijn moeder natuurlijk constant met die beroemde zin ‘Ja maar ik wil gewoon ff kijken, gewoon ff kijken’ pa: ‘Ja maar je hebt toch niks nodig!' gevolgd door een diepe *ZUCHT*’ .
Al mocht meneer niet klagen want we zijn 3 uur in het servies museum geweest wat absoluut interessant was maar ik heb vooral op die lekkere loungebank gezeten en gekletst met mijn moeder . Maar dat was ook wel lekker zoals vanouds en gezellig. Ik had nooit gedacht dat een 60 jarige man (oke bijna 60 dan) servies zo interessant zou vinden maar het tegendeel was waar. En vervolgens ’s avonds lekker in een restaurant gegeten. Dat was trouwens toch een heerlijke luxe om lekker buiten de deur te eten! Ook fijn dat ik niet hoefde te betalen…

De volgende dag was achteraf een beetje een tegenvaller. In een reisgids stond een route die je kon rijden en dan kwam je langs allerlei interessante toeristische attracties. Wat vooral jammer was was dat er nog overal sneeuw lag en daardoor het landschap gewoon een stuk saaier was en we vooral in de auto zaten. Maar goed feit blijft wel dat het super fijn was dat mijn ouders hier met de auto waren en dat gaf ons heel veel vrijheid. En later konden ze een hoop troep die ik hier gekocht had weer mee terug nemen. Inladuuuuuuuh!

De volgende dag was mijn persoonlijke favoriet. Op naar Cardif ( kuststad in Wales) en natuurlijk lekker met de auto! Het was erg koud maar de stad was super mooi en vooral erg pittoresk ( ‘very cute’ ). Toen we aankwamen wilde we natuurlijk een kop koffie/thee en het dichtste bij was de KFC (fast food keten) en die snapten oprecht niet dat we serieus alleen een kop thee/koffie wilde en geen hamburger om 10 uur ’s ochtends. Nou goed je krijgt lekker veel voor weinig want je bent een echte Hollander of niet hè! Vervolgens naar het kasteel geweest wat ik echt super indrukwekkend vond vooral door de ligging. Het ligt midden in het centrum tegenover de telefoonwinkel en de lokale kebab boer en had een prachtig uitzicht. Vooral mijn vader was erg enthousiast maar mijn moeder kon het ook absoluut waarderen. Maar ze zijn wel lastig op de foto te krijgen! Sorry maar het moet gezegd worden pa en ma: ‘ Niet praten als ik een foto van jullie maak, just smile and keep quiet!’ Daarna naar de haven gegaan maar de wind was zo ijskoud dat we meteen weer terug naar de bus gingen waar een leuke oude dame ons aansprak. Je kent ze wel die schattige oudjes die zomaar een verhaal tegen je op gaan hangen. Wij vonden het in ieder geval erg leuk omdat je ook vooral dat informele Engels hoort. Toen was het weer tijd om te gaan en besloot ik maar eens om voor ze te koken. Even simpel wat wraps gemaakt terwijl mijn ouders toekeken aangezien ik mijn moeder de keuken uitgejaagd had . ‘Ma dat is niet jouw afwas! Bedankt maar ga aub zitten!’ . Ok die "aub" liet ik weg 'but you get the picture!'
Even tussendoor, aangezien deze blog toch één grote dump is van mijn gedachten, de Engelsen zeggen echt heel de dag ‘excuse me’ en mijn favoriet ‘oh I’m so sorry, sorry ,sorry, excuse me, thank you, thank you, again I'm so sorry ‘ . Zucht denk ik dan! Ik dacht dat ik vaak ‘sorry ‘ zei maar jeej die Engelsen blijven het maar doen! Net als dat ze in de supermarkt zeggen als je in de rij staat ‘ Oh so sorry you had to wait’ . Uhm ik ben de koningin niet, ik wacht gewoon netjes in de rij ( en ja Beatrix ik ga je missen!). Snik snik geen Koninginnedag meer! OK sorry weer even een lekker dwaalspoor . Doe ik anders nooit (hè Judith…).


Let’s get back on track!De laatste dag naar Stratford Upon Avon geweest wat de geboorteplaats van Shakespeare is en oftwel een hoop uitmelkerij. Heel het stadje draait om de beroemde schrijver en toerisme is dus een grote inkomstenbron. De Engelse zouden zeggen ‘What a Rip-off’ (afzetterij) aangezien voor elk huis waar hij, zijn dochter, vrouw of zijn melkboer gewoond had het flink betalen was om binnen te gaan (15 tot 20 pond). Dat hebben we dus niet gedaan aangezien 15 pond om een huis te zien waar ze hebben nagebootst hoe hij leefde het niet waard is. Ik spaar het wel op voor de Efteling mensen! Noem me geen cultuurbarbaar want ik heb wel Shakespeare’s school bezocht en dat was echt een heel schattige en bijzondere ervaring! We werden namelijk rondgeleid door scholieren van een jaar of 10 in hun schooluniformen. Ze waren echt om op te vreten die jochies! Met die entree zamelde ze geld in voor hun eigen school! Met dat geld kochten ze dan sportmateriaal voor de schoolteams.
Echt super schattig om die jongens in hun schooluniformpjes hun ingestudeerde stukje te zien doen. Daarnaast is het iets wat heel veel toeristen niet zien aangezien ze deze rondleiding alleen in de Paasvakantie gaven. En natuurlijk naar de kerk geweest waar Shakespeare en zijn familie begraven ligt maar daar was wel gewoon een normale entree. Met alle respect vind ik kerken bezoeken niet zo interessant dus: ‘next!’. Thuis weer even voor ze gekookt maar natuurlijk eerst mijn moeder weer bij de afwas weggejaagd. Ik weet niet wat ze had maar ze bleef maar proberen af te wassen! En daarna was het mijn spullen inladen in de auto en afscheid nemen.

*Zucht* Ben je onderhand klaar met je blog?!? NEE helaas voor jou gaat dit gekwebbel nog even door en waarschijnlijk gaat het niveau vanaf nu echt omlaag. Ik heb je gewaarschuwd….

Toen mijn ouders weg waren heb ik een paar dagen hard moeten studeren al had ik achteraf gezien niet hard genoeg gestudeerd. Maar daarna was Judith hier! Ja die had ik wel stiekem een beetje gemist met al die lol die we normaal hebben. Haar opgehaald op het station en vervolgens naar mijn kamer gegaan om ‘te crashen’ hier en om Judith vol te stoppen met zoete drop. Want hoe lief ik het ook vond dat mijn ouders drop hadden meegenomen vind ik zoete drop niet echt geweldig. Zout , zout en nog eens zout voor de toekomst! Hint , hint mensen! Maar goed anyway Judith houdt wel van zoete drop dus die ging een kilo zwaarder naar huis denk ik. Dus wat hebben we gedaan? Tja uhm heel veel gepraat en gelachen. Echt heel veel gelachen en het was super gezellig. Elke dag hadden we goede voornemens om de volgende dag naar Cheltenham (stadje) te gaan en elke avond bleven we maar kletsen tot ’s nachts en sliepen we uit tot laat. Daarnaast was Judith ook wat ziekig en moest 1 van ons op dat vervloekte luchtbed slapen en die sliep dus slecht. Ten eerste zijn de bedden hier kleiner en is een tweepersoonsbed 180x200 cm hier een kingsize XL of iets dergelijks. Dus dit luchtbed was een vreemde standaardmaat van 183 bij 74 cm (welkom in Engeland!) en dat was alles behalve comfortabel. Ik ben er ook een keer gewoon vanaf gerold, gelukkig lachte Judith me niet uit…
Daarnaast maakte de pomp gigantisch veel herrie en moesten we het midden in de nacht oppompen in het trappenhuis. Nou goed we hebben nog wel wat nuttigs gedaan. We zijn bijvoorbeeld naar het zwembad geweest! Maar die was dicht dus toen zijn we maar weer naar huis gegaan en thee gedronken in de keuken voor de verandering... Maar we zijn wel twee keer uit eten geweest wat erg gezellig was. De tweede keer was in een Amerikaanse Diner wat helemaal in de Rock and roll stijl was en daar is Judith weer een grote fan van. Weer erg gezellig gekletst en vooral ook domme foto’s gemaakt. En de volgende dag ging Judith ook weer terug naar Reigate waar ze als part time au pair weer verder ging. Net als met mijn ouders was het erg raar om dan opeens afscheid te nemen als je 5 dagen heel de dag met elkaar optrekt. En die twee keren waren de enige keren dat ik echt even erge heimwee voelde dus dat is toch geen slecht resultaat!

Toen Judith weg was moest ik meteen een andere opdracht afronden die ik maar net voor de deadline afkreeg ( 1 uur van te voren). Dus dat was stressen en daarom heb ik dus heel netjes de afgelopen 2 weken wel mijn planning bijgehouden. Ik heb een relaxte planning dus mijn schoolopdrachten krijg ik wel af hier.


Afgelopen Zaterdag met de internationale studenten naar Liverpool geweest. Sandra ( hier van de gang) vroeg nog aan me of ze een voetbalteam hadden. Die hebben ze volgens mij wel maar ik weet de naam even niet meer. Liverpool was een hele mooie verrassing omdat de stad zoveel mooier was dan ik gedacht had. Liverpool is de stad van de ‘Beatles’ en dus kregen we een tour door Liverpool in onze tourbus over alles wat met de Beatles te maken heeft. De stad heeft heel veel grote parken en is erg ruim opgezet buiten het centrum. Google maar eens ‘Liverpool parks’ en ga dan naar foto’s bovenin. Veel parken waren echt meerdere voetbalvelden groot. De stad is echt een aanrader om een weekendje te verblijven met al zijn pubs waar live muziek wordt gespeeld en met de rijke Beatles historie. Oke nu klink ik als een reisgids maar serieus het was echt een zeer mooie stad! En natuurlijk nog een souvenier/kado gekocht die ik niet kon laten liggen.


Nou de blog eindigt bijna. Het is lang typen maar als laatste ga ik eindelijk zondag naar de Malvern hills! Het schijnt prachtig te zijn en het stond al een tijdje op mijn lijstje. En aangezien de kans op goed weer nu ook groter is wordt het alleen nog maar mooier om naar de top te wandelen!
Gefeliciteerd je hebt deze veel te lange blog afgelezen! U mag nu gaan slapen…


But last but not least: nog bedankt voor al jullie leuke reacties en ik blog denk ik nog 1 keer voordat ik weg ga. Die zal wel wat korter zijn dan deze. Dus maak je geen zorgen!

See you next time!